“ท่านทั้งหลายได้บังเกิดใหม่แล้ว ไม่ใช่จากเมล็ดพันธุ์ที่เสื่อมสลายได้ แต่จากเมล็ดพันธุ์ที่ไม่เสื่อมสลาย คือจากพระวจนะของพระเจ้าที่มีชีวิตและดำรงอยู่” (1 เปโตร 1:23)

“เพราะว่าริมฝีปากของปุโรหิตควรรักษาความรู้เอาไว้ และคนทั้งหลายควรแสวงหาคำสั่งสอนจากปากของเขา เพราะว่าเขาเป็นทูตของพระยาห์เวห์จอมทัพ” (มาลาคี 2:7)

“จงประกาศพระวจนะ จงทำอย่างขะมักเขม้นทั้งในขณะที่คนสนใจและไม่สนใจ จงชักชวน ตักเตือนและหนุนใจ ด้วยความอดทนและด้วยการสั่งสอนอย่างเต็มที่” (2 ทิโมธี 4:2)

“คำพูดและคำเทศนาของข้าพเจ้าไม่ใช่เป็นการพูดชักชวนด้วยปัญญา แต่เป็นการสำแดงพระวิญญาณและฤทธานุภาพ”(1 โครินธ์ 2:4)

“จุดเริ่มต้นของปัญญาเป็นอย่างนี้คือ จงเอาปัญญา ไม่ว่าเจ้าจะได้อะไรก็ตาม จงเอาความรอบรู้ไว้” (สุภาษิต 4:7)