“เพราะเหตุนี้ เราบอกท่านทั้งหลายว่า เมื่อพวกท่านอธิษฐานขอสิ่งใด จงเชื่อว่าได้รับ แล้วพวกท่านจะได้รับสิ่งนั้น” (มาระโก 11:24)

   เมื่อคุณศึกษาบริบทของประโยคข้างบนที่พระเยซูตรัส คุณจะสังเกตเห็นว่าพระองค์กำลังสอนเรื่องความเชื่อ ไม่ใช่การอธิษฐาน คำที่แปลว่า “อธิษฐาน” ในข้อนี้เป็นคำทั่ว ๆ ไปที่ถูกใช้สำหรับการสื่อสารกับพระเจ้า ไม่ว่าจะเป็นการขอ, การวิงวอน หรือการอ้อนวอน พระองค์ไม่ได้หมายความว่าคุณควรขอเมื่อคุณอธิษฐาน พระองค์กำลังพูดกับคุณเรื่องปากและหัวใจของคุณ ฉบับแปลคิงเจมส์แปลได้ถูกต้องที่สุดว่า “เมื่อพวกท่านปรารถนาขอสิ่งใด” ไม่ใช่ “เมื่อพวกท่านอธิษฐานขอสิ่งใด”

คุณสามารถมีความปรารถนาในหัวใจโดยไม่ได้ทูลขอ คุณไม่ได้ทำการขอหรือพูดอะไรกับองค์พระผู้เป็นเจ้าเลย แต่มันก็เกิดขึ้น พระเยซูกำลังสำแดงให้เราเห็นถึงระดับที่สูงกว่าในการเดินไปกับพระเจ้า พระองค์กล่าวว่า “เมื่อท่านปรารถนาสิ่งใด เมื่อท่านอธิษฐาน” และนี่รวมถึงคำอธิษฐานทุกอย่าง นั่นคือคำอธิษฐานของการนมัสการ, คำอธิษฐานของการสรรเสริญ ฯลฯ รูปแบบเหล่านี้รวมอยู่ในการ “ทำการอธิษฐาน”

ยกตัวอย่างเช่น จินตนาการว่าคุณมีความปรารถนาบางอย่างอยู่ในหัวใจ แต่ไม่ได้อธิษฐานในเรื่องนี้ แต่เมื่อคุณกำลัง “ทำการอธิษฐาน” ในขณะที่คุณกำลังนมัสการและสรรเสริญพระเจ้า คุณระลึกถึงสิ่งที่คุณปรารถนา พระคัมภีร์ในตอนเริ่มต้นหมายความว่า “คุณได้สิ่งนั้น” นี่เป็นรูปแบบของการเดินกับพระเจ้าในระดับที่สูงกว่า

เมื่อคุณเข้าใจสิ่งนี้ คุณจะตระหนักว่าไม่มีความจำเป็นที่จะต้องต่อสู้กับความเชื่อในสิ่งที่คุณปรารถนา คุณปรารถนาอะไร? ในขณะที่คุณนมัสการพระองค์ในการอธิษฐานของคุณ ถ้าความปรารถนานั้นโผล่ขึ้นมาในความคิด จงเชื่อว่าคุณได้รับสิ่งนั้น และจงนมัสการและสรรเสริญพระองค์ต่อไป ไม่ว่าสิ่งนั้นจะเป็นอะไรก็ตาม มันจะเป็นจริงโดยที่คุณไม่ต้องขอเลย ขอพระสิริจงมีแด่พระเจ้า!

คำอธิษฐาน