“ผู้ที่ไม่รักก็ไม่รู้จักพระเจ้า เพราะว่าพระเจ้าทรงเป็นความรัก” (1 ยอห์น 4:8)

   ส่วนของข้อพระคัมภีร์ตอนเริ่มต้นที่ถูกขีดเส้นใต้ไว้กล่าวว่าพระเจ้าทรงเป็นความรัก ประโยคนี้ถูกทำให้เข้าใจและสำแดงอย่างชัดเจนโดยชีวิตและพันธกิจของพระเยซู พระองค์เป็นความรักที่ลงมาจากสวรรค์ พระองค์ทรงเป็นจุดศูนย์รวมและการเปิดเผยสำแดงที่สมบูรณ์ของความรักของพระบิดา พระองค์สำแดงและเป็นตัวอย่างที่สมบูรณ์ของพระลักษณะของพระบิดา

ธรรมบัญญัติของโมเสสไม่ได้เปิดเผยสำแดงพระเจ้าว่าพระเจ้าทรงเป็นความรักหรือพระบิดาแห่งความรัก แต่เมื่อพระเยซูเสด็จมา พระองค์เรียกพระเจ้าว่าพ่อ และประชาชนแปลกใจ เพราะว่าพวกเขาไม่เคยรู้จักพระเจ้าในฐานะพ่อ พวกเขารู้ว่าพระองค์ทรงเป็นพระเจ้าที่ยิ่งใหญ่ พวกเขารู้ว่าพระองค์ทรงเป็นพระเจ้าที่อยู่ระหว่างเครูบและเทียนไขที่จุดอยู่ในสถานนมัสการภายใน แต่ไม่ใช่ในฐานะพระบิดาแห่งความรัก พวกเขาคุ้นเคยกับการพิพากษาของพระองค์มากกว่า พวกเขาไม่ได้รู้ว่าพระเจ้าทรงสามารถถูกพบเห็นและถูกสัมผัสได้ภายนอกสถานนมัสการ แต่พระเยซูได้เปลี่ยนสิ่งเหล่านี้ทั้งหมด

พระเยซูทรงเป็นการทรงสถิตของพระเจ้าซึ่งอยู่ที่ถนน, ในสี่แยกที่วุ่นวายของชีวิต, ในที่ซึ่งคนที่มีบาดแผล, ถูกกดขี่ และถูกเอารัดเอาเปรียบอยู่ ผู้คนจำนวนมากมายหามเอาคนเจ็บป่วยและผู้ที่ถูกกดขี่ไปหาพระองค์ และพระองค์ก็ทรงรักษาพวกเขาทุกคนเพื่อสำแดงให้เห็นถึงความรักของพระบิดา ครั้งหนึ่งขณะที่พระองค์กำลังสอนอยู่ในธรรมศาลา มีผู้หญิงคนหนึ่งเข้ามา เธอหลังโกงและไม่สามารถยืดตัวตรงได้ เธออยู่ในสภาพนั้นมาเป็นเวลาสิบแปดปีแล้ว

ขณะที่เธอเดินเข้ามา พระเยซูเรียกเธอ, สัมผัสเธอ และตรัสกับเธอ “หญิงเอ๋ย เธอได้รับการปลดปล่อยให้พ้นจากโรคของเธอแล้ว” (ลูกา 13:12) ความรักก้าวออกไปและสัมผัสเธอ และในทันใดนั้นเธอก็เป็นปกติ ผลที่ตามมาก็คือนายธรรมศาลาแสดงความไม่พอใจที่พระเจ้าทรงรักษาคนในวันสะบาโต แต่จงอ่านการตอบสนองขององค์พระผู้เป็นเจ้า “โอ พวกหน้าซื่อใจคด … ผู้หญิงคนนี้เป็นบุตรสาวของอับราฮัมซึ่งถูกซาตานผูกมัดไว้ถึงสิบแปดปีแล้ว ไม่ควรหรือที่จะให้นางหลุดพ้นจากเครื่องจำจองนี้ในวันสะบาโต?” (ลูกา 13:15-16)

นี่สำแดงให้เห็นถึงหัวใจของพระบิดา พระบิดาในสวรรค์ของเราทรงครอบครองและปกครองในความรัก ไม่มีสิ่งกีดขวาง, ธรรมบัญญัติ, อุปสรรค หรือเครื่องกีดขวางใดสามารถต่อต้านความรักได้ พระองค์ไม่ใช่แค่รัก แต่พระองค์ทรงเป็นความรักทั้งหมด พระองค์ทรงพระคุณและทรงพระกรุณาเสมอ!

ถ้อยคำแห่งความเชื่อ