“เพราะว่าพระบิดาทรงมีชีวิตในพระองค์เองอย่างไร พระองค์ก็ทรงให้พระบุตรมีชีวิตในพระองค์เองอย่างนั้น”(ยอห์น 5:26)

     ในข้อพระคัมภีร์ตอนเริ่มต้น พระเยซูเจ้ากล่าวว่าเช่นเดียวกับที่พระบิดาทรงมีชีวิตอยู่ในพระองค์ จนพระองค์ไม่จำเป็นต้องได้รับชีวิตมาจากที่อื่น พระองค์ (พระเยซู) ก็มีชีวิตอยู่ในตัวเองเช่นกัน

สังเกตความคืบหน้าของความจริงขณะที่พระองค์ทรงนำเหล่าสาวกของพระองค์ไปสู่ความเข้าใจว่าพระองค์ทรงเป็นผู้ใด ครั้งแรกพระองค์ตรัสกับเขาว่า “เรามีชีวิตอยู่ในเรา เช่นเดียวกับที่พระบิดาทรงมีชีวิต” ต่อมาใน ยอห์น 14: 6 พระองค์ตรัสว่า “…เราเป็นทางนั้น เป็นความจริง และเป็นชีวิต ไม่มีใครมาถึงพระบิดาได้นอกจากจะมาทางเรา” สังเกตดูความเฉพาะเจาะจง นั่นคือ ชีวิต ด้วยถ้อยคำเหล่านี้พระองค์ทรงหมายถึงว่า “ฉันเป็นพระเจ้า” และพระองค์ทรงถูกต้อง

ขณะที่พวกสาวกยังคงต่อสู้กับความคิดแบบนั้น พระเยซูทรงพาพวกเขาไปอีกก้าวหนึ่ง พระองค์ตรัสว่า “คนที่ได้เห็นเราก็ได้เห็นพระบิดา และไม่จำเป็นต้องแสวงหาพระบิดาอีกต่อไป” (ยอห์น 14: 9) นั่นเป็นความจริง! เมื่อคุณพบพระเยซูและยอมรับพระองค์เป็นองค์พระผู้เจ้าของคุณ การแสงหาของคุณก็จบสิ้นลง พระองค์ทรงเป็นทางนั้นและเป็นจุดหมายปลายทางด้วย!

ลองนึกถึงคำพูดที่เต็มไปด้วยพระพรของพระเยซูเกี่ยวกับตัวพระองค์เอง! คุณจะอธิบายสิ่งเหล่านี้อย่างไร? พระองค์เริ่มจากการพูดว่า “เช่นเดียวกับที่พระบิดาทรงมีชีวิตอยู่ในพระองค์เอง พระองค์ก็ได้ทรงประทานให้พระบุตรให้มีชีวิตในพระองค์เอง” ต่อมาพระองค์พูดว่าเราเป็นชีวิตนั้น ”

ระลึกถึงถ้อยคำแห่งการอธิษฐานของพระองค์ใน ยอห์น 17:2-3 พระองค์ตรัสว่า “ดังที่พระองค์โปรดให้พระบุตรมีสิทธิอำนาจเหนือมนุษย์ทั้งสิ้น เพื่อให้พระบุตรประทานชีวิตนิรันดร์แก่คนที่พระองค์ทรงมอบแก่พระบุตรนั้น และนี่แหละคือชีวิตนิรันดร์ คือการที่พวกเขารู้จักพระองค์ ผู้ทรงเป็นพระเจ้าเที่ยงแท้องค์เดียว และรู้จักพระเยซูคริสต์ที่พระองค์ทรงใช้มา” ถ้าพระองค์ทรงเป็น “ชีวิตนั้น” หรือ “ชีวิตนิรันดร์ ก็แน่นอนว่าพระองค์ทรงเป็นแก่นแท้ของชีวิต ขอพระสิริจงมีแด่พระนามของพระองค์ตลอดไป!

คำอธิษฐาน