ความเชื่อคือการประกาศพระคำของพระเจ้าและไม่ใช่สิ่งที่คุณรู้สึก เป็นการยืนยันในสิ่งที่คุณต้องการ หรือสิ่งที่เป็นอยู่บนพื้นฐานพระคำของพระเจ้า ไม่ใช่บนความรู้สึกหรือสิ่งที่คุณมองเห็น ยกตัวอย่างเช่น คุณอาจกำลังเผชิญความท้าทายในร่างกายของคุณ แต่คุณกำลังประกาศว่าคุณหายดี แข็งแรง ซาตานอาจมารบกวนคุณโดยกล่าวว่า “ทำไมคุณถึงกำลังแกล้งบอกตัวเองอยู่? คุณรู้ว่าคุณไม่ได้รู้สึกดี แต่คุณก็ยังหลอกตัวเอง โดยพูดว่า ‘ฉันแข็งแรงและหายดีแล้ว?’”

อย่าฟังเสียงของมาร ให้ยืนยันว่าคุณแข็งแรงและมีสุขภาพที่ดี อย่ากล่าวในสิ่งที่มารต้องการให้คุณกล่าว บางทีคุณอาจกำลังประกาศว่า “ฉันมั่งคั่งและมีพลัง! ฉันมีเงินทองทั้งหมดที่ฉันต้องการสำหรับทุกสิ่งที่ฉันต้องการจะทำ” แล้วซาตานก็พูดว่า “แต่คุณรู้ว่าคุณไม่ได้มีอะไรเลย เพราะว่าคุณยังไม่ได้ทำสิ่งนั้นหรือสิ่งนี้ หรือจ่ายเงินสำหรับสิ่งนั้น คุณกำลังอยู่ในการโกหกตัวเอง” อย่ากลับไปเริ่มต้นอธิษฐานว่า “โอ พระเจ้า ข้าพระองค์ต้องการเงิน เพื่อที่จะพิสูจน์ว่าข้าพระองค์ไม่ได้ดำเนินชีวิตในการโกหก” ไม่! อย่ายอมรับสิ่งนี้ เพราะว่าเป็นคำโกหกของมาร คุณไม่ได้ดำเนินชีวิตในการโกหก คุณกำลังดำเนินชีวิตในความจริง คุณดำเนินชีวิตตามพระคำ

อาจเป็นไปได้ว่าลูกของคุณถูกไล่ออกจากโรงเรียนเนื่องจากคุณไม่ได้จ่ายค่าเล่าเรียน และคุณได้รับการถามโดยเพื่อนของคุณหรือเพื่อนร่วมงานว่า “ลูกของคุณเป็นอย่างไรบ้าง? หวังว่าเขากำลังไปได้ดีในการเรียนในโรงเรียน?” และคุณตอบว่า “ใช่ พวกเขายอดเยี่ยม!” และไม่นานหลังจากนั้น คุณได้ยินซาตานกล่าวว่า “ทำไมคุณถึงโกหกว่าลูกของคุณทำได้ยอดเยี่ยมทั้งๆ ที่พวกเขาไม่ได้อยู่ในโรงเรียน?” คุณไม่ได้โกหก คุณพูดพระคำของพระเจ้า

ให้เข้าใจสิ่งนี้ คุณไม่ควรจะพูดในสิ่งที่คุณกำลังเผชิญ แต่คุณควรยืนยันในผลลัพธ์ คุณจะต้องพูดในสิ่งที่คุณเชื่อ นั่นคือความเชื่อ 2 โครินธ์ 4:13 กล่าวว่า “และเรามีใจเชื่อเช่นเดียวกับที่เขียนไว้ว่า“ข้าพเจ้าเชื่อฉะนั้นข้าพเจ้าจึงพูด” เราก็เชื่อฉะนั้นเราจึงพูดด้วย” พูดพระคำของพระเจ้าต่อไป อยู่ในความเชื่อ มีความมั่นใจ และปฏิเสธที่จะเสียสมาธิ

คำอธิษฐาน