“เปล่าเลย เราที่ตายต่อบาปแล้วจะมีชีวิตในบาปต่อไปได้อย่างไร?” (โรม 6:2)

     พระคัมภีร์ข้างต้นอัครทูตเปาโลกำลังกล่าวถึงความชอบธรรมของพวกเรา ความรอด และพระคุณที่เราได้รับจากพระเจ้าและกล่าวว่าสิ่งเหล่านี้เกิดขึ้นได้อย่างไร ท่านไม่ได้กำลังกล่าวถึงตนเองและเหล่าอัครทูตเท่านั้น แต่กำลังกล่าวถึงพวกเราด้วย เราตายต่อบาปแล้ว นั่นหมายความว่าบาปไม่มีอำนาจเหนือคุณ เพราะว่าธรรมชาติบาปถูกแทนที่ด้วยธรรมชาติของความชอบธรรม

1 โครินธ์ 15:56 ทำให้เรารู้ว่า ฤทธิ์ของบาปคือธรรมบัญญัติ แต่แล้วสิ่งที่ให้ชีวิตแก่บาปก็คือธรรมบัญญัตินั้นก็ได้รับการลบล้างโดยพระเยซู เอเฟซัส 2:15 กล่าวว่า พระองค์ ”….ทรงทำให้ธรรมบัญญัติซึ่งประกอบด้วยบัญญัติและคำสั่งต่างๆ นั้นเป็นโมฆะ…” พระเยซูองค์พระผู้เป็นเจ้าประทานชัยชนะแก่เราเหนือความบาป ความตายและหลุมฝังศพ เราได้รับการถูกสร้าง ไม่ใช่เพียงให้ชอบธรรม แต่เป็นความชอบธรรมของพระเจ้าผ่านพระเยซูคริสต์ จงมองดูตัวคุณเองในความสว่างนี้

พระคำของพระเจ้าเป็นความสว่าง และเป็นกระจกสะท้อนว่าแท้จริงแล้วคุณเป็นใคร 2 โครินธ์ 3:18 กล่าวว่า “แต่เราทุกคนไม่มีผ้าคลุมหน้าแล้ว และมองดูพระรัศมีขององค์พระผู้เป็นเจ้า แล้วเราก็ได้รับการเปลี่ยนแปลงให้เป็นเหมือนพระฉายาของพระองค์โดยมีศักดิ์ศรีเป็นลำดับขึ้นไป เหมือนอย่างศักดิ์ศรีที่มาจากองค์พระผู้เป็นเจ้าผู้ทรงเป็นพระวิญญาณ”

เดี๋ยวนี้พระคำกล่าวว่าคุณตายต่อบาปแล้ว เมื่อคุณใคร่ครวญความจริงในพระวจนะนี้ คุณถูกเปลี่ยนแปลงเข้าสู่ความจริง เข้าสู่พระฉายาของพระเจ้าที่ได้รับการเปิดเผยในกระจก

พระฉายาของพระเจ้าในกระจก คือ ผู้หนึ่งที่ได้ตายต่อบาปแล้ว แต่มีชีวิตในพระเจ้า และเข้าสู่ความชอบธรรม นั่นคือคุณ คุณควรตอบสนองกด้วยการพูดว่า “ใช่ ฉันได้ตายต่อบาปแล้ว และมีชีวิตในพระเจ้าและในความชอบธรรม เพราะว่าฉันเป็นคนชอบธรรมของพระเจ้าในพระเยซูคริสต์”

โรม 6:11 กล่าวว่า ในทำนองเดียวกัน พวกท่านจงถือว่าท่านได้ตายต่อบาป และมีชีวิตสนิทกับพระเจ้าโดยพระเยซูคริสต์พระเจ้าต้องการให้คุณตระหนักว่าคุณตายต่อบาปแล้ว รับพระคำตอนนี้เข้ามาเป็นความจริงที่สมบูรณ์และดำเนินชีวิตตามนั้น ปฏิเสธที่จะคิดว่าคุณยังเป็นทาสของความบาป หรือนิสัยไม่ดี จงเป็นผู้ตระหนักในความชอบธรรม

ถ้อยคำแห่งความเชื่อ