“แต่จงเป็นผู้ประพฤติตามพระวจนะ ไม่ใช่เป็นเพียงผู้ฟังเท่านั้น มิฉะนั้นจะเป็นการหลอกตัวเอง” (ยากอบ 1:22)

    ในการเป็นคริสเตียน เราไม่ได้ถูกเรียกให้เชื่อฟังพระวจนะ เราถูกเรียกให้ทำตามพระวจนะ เราเป็นผู้ทำตามพระวจนะ คือเป็นผู้ปฏิบัติ เราใช้ชีวิตตามพระคำ หมายความว่าพระคำพระเจ้าสำแดงออกผ่านชีวิตของเรา ดังนั้นการพูดพระคำพระเจ้าจึงสำคัญมาก การพูดมาก่อนการกระทำ สิ่งที่คุณพูด คุณจะทำ คุณเป็นอย่างที่คุณพูดในที่สุด แม้ว่าเวบานี้อาจจะยังไม่ได้เป็นก็ตาม ปากของคุณแสดงออกถึงลักษณะของตัวคุณ

คำพูดคือสิ่งที่วิญญาของมนุษย์ได้แสดงออกมา เป็นสิ่งที่อยู่ในตัวตนของมนุษย์ เมื่อคุณได้รับความรู้แห่งพระคำ สิ่งที่คุณควรจะทำคือรับเอาและพูดออกมา คุณเป็นพระคำในร่างกายเนื้อหนัง คุณเพียงแต่แสดงออกมา คุณเป็นใคร และคุณมีอะไร ตามที่พระคำได้ระบุไว้

ดังนั้นคุณจึงควรใกล้ชิดกับพระคำ ชุ่มโชกด้วยพระคำ จนทุกสิ่งที่คุณคิดคือพระคำ ทุกคำพูดเป็นพระคำ เพราะคุณคือผลิตผลแห่งพระคำ พระเยซูคือพระวาทะของพระเจ้าในเนื้อหนังมนุษย์ คุณก็เป็นพระคำพระเจ้าในเนื้อหนังมนุษย์เช่นกัน 2 โครินธ์ 3:2-3 กล่าวว่า “…ท่านปรากฎเป็นตัวหนังสือของพระคริสต์…” ตัวหนังสือของพระคริสต์คือพระคำของพระคริสต์ พระวจนะของพระเจ้า ซึ่งเป็นตัวของคุณ นี่คือการสำแดงของการทรงสร้างใหม่!

ดังนั้นเมื่อพระคำพระเจ้าได้กล่าวว่า “อย่าทุกข์ร้อนในสิ่งใดๆ เลย” (ฟีลิปปี 4:6) พระองค์ไม่ได้บอกว่า ให้คุณพยายามที่จะไม่ทุกข์ร้อนใจ ไม่ใช่เป็นคำสั่งที่คุณจะต้อง “เชื่อฟัง” แต่พระองค์กำลังตรัสว่าการไม่ทุกข์ร้อนใจ เป็นการสะท้อนบุคลิกลักษณะของตัวคุณ ดังนั้นให้ดำเนินชีวิตสมกับพระคำของพระเจ้า คุณคือคนที่ไม่วิตกกังวลในสิ่งใดเลย นั้นคือตัวคุณ ไม่ใช่เป็นอะไรที่คุณพยายามทำเพื่อจะเชื่อฟัง แต่เป็นชีวิตจริงที่คุณเป็น

นี่คือความเป็นคริสเตียนที่แท้จริง เป็นผลของพระคำที่แสดงออกในชีวิตของคุณ เมื่อคุณพูด มันเป็นพระคำ เมื่อคุณทำมันเป็นพระคำ ชีวิตคุณสำแดงพระคำพระเจ้า

ถ้อยคำแห่งความเชื่อ