“คำแนะนำของข้าพเจ้าคือ จงดำเนินชีวิตในเสรีภาพ, มีชีวิตชีวา และได้รับแรงดลใจจากพระวิญญาณของพระเจ้า แล้วท่านจะไม่ตอบสนองต่อความเห็นแก่ตัว” (กาลาเทีย 5:16 MSG)

     บางคนยอมให้ความขัดแย้งทุกรูปแบบฝังรากอยู่ในหัวใจของพวกเขาโดยไม่รู้ตัว นั่นคือความขมขื่น ความอาฆาตพยาบาท ความโกรธ ความอิจฉา ความเกลียดชังและความอธรรมทุกรูปแบบ แต่ในเอเฟซัส 4:31-32 อัครทูตเปาโลเตือนให้เราทิ้งสิ่งเหล่านี้และเดินในความรัก “จงเอาความขมขื่น ความฉุนเฉียว ความโกรธ การทุ่มเถียง การพูดจาดูหมิ่น รวมทั้งการร้ายทุกอย่างออกไปจากพวกท่าน แต่จงมีใจกรุณา ใจสงสาร และใจให้อภัยแก่กันและกัน เหมือนอย่างที่พระเจ้าทรงให้อภัยพวกท่านในพระคริสต์”

แต่คำถามก็คือ “คุณจะเดินในความรักอย่างต่อเนื่องในโลกที่มีความเกลียดชังมากมายได้อย่างไร?” ข้อพระคัมภีร์ตอนเริ่มต้นให้คำตอบแก่เรา นั่นคือ “แต่ข้าพเจ้าขอบอกว่า จงดำเนินชีวิตตามพระวิญญาณ แล้วท่านจะไม่สนองความต้องการของเนื้อหนัง” เมื่อคุณเดินในพระวิญญาณ คุณจะเห็นและเดินอย่างแตกต่าง มุมมองของคุณจะแตกต่าง และการเดินในความรักนั้นเป็นธรรมชาติสำหรับคุณ การบังเกิดใหม่ทำให้คุณมีความสามารถที่จะรัก แม้แต่คนที่อยู่ด้วยยากที่สุดหรือคนที่ดูเหมือนไม่น่ารัก

เมื่อคุณเดินในพระวิญญาณความรักของพระเจ้าก็เปล่งออกมาจากคุณอย่างล้นเหลือ คุณใจดี และมีความเห็นอกเห็นใจ คุณดำเนินชีวิตไปไกลกว่าตนเองและเหนือระดับความเห็นแก่ตัวและความปรารถนาของคุณเอง เมื่อคุณเดินในพระวิญญาณ คุณไปไกลกว่า “นี่คือสิ่งที่ฉันต้องการ” หรือ “นี่คือสิ่งที่ฉันชอบ” คุณคิดอย่างแตกต่างและยกย่องคนอื่นว่าดีกว่าตัวคุณเอง (ฟิลิปปี 2: 3)

เมื่อคุณเดินในพระวิญญาณ คุณจะมองด้วยสายตาของพระองค์ และคิดอย่างพระเจ้า และมีความคิดที่เต็มไปด้วยความรักต่อผู้อื่น จะไม่มีส่วนใดของความโกรธ ความเห็นแก่ตัว ความขมขื่น หรือความแค้นที่ปรากฏในคุณหรือผ่านคุณ สิ่งเหล่านั้นไม่มีที่อยู่ในตัวคุณ คำพูดของพระเยซูใน(มัทธิว 5:43-44) กลายเป็นวิถีชีวิตของคุณ นั่นคือ “ท่านทั้งหลายได้ยินคำซึ่งกล่าวไว้ว่า ‘จงรักเพื่อนบ้านของท่าน และเกลียดชังศัตรูของท่าน’ แต่เราบอกพวกท่านว่า จงรักศัตรูของท่าน และจงอธิษฐานเพื่อบรรดาคนที่ข่มเหงพวกท่าน”

คำอธิษฐาน