“ท่านที่รักทั้งหลาย ขอให้เรารักกันและกัน เพราะว่าความรักมาจากพระเจ้า และทุกคนที่รักก็เกิดจากพระเจ้า และรู้จักพระเจ้า” (1 ยอห์น 4:7)

     พลังที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในโลกนี้คือความรัก วิถีแห่งความรักคือทางที่ถูกต้อง พระเยซูไม่ได้โกรธผู้ที่ทำร้ายพระองค์ แต่พระองค์ตรัสว่า “…พระบิดาเจ้าข้า ขอทรงยกโทษพวกเขาเพราะเขาไม่รู้ว่ากำลังทำอะไร…” (ลูกา 23:34) ดังนั้นทำไมคริสเตียนจึงโกรธบางคนที่พูดบางสิ่งที่ไม่ดีกับพวกเขา และกล่าวว่า “ในนามพระเยซูคริสต์ ฉันขอสั่งให้บ้านของเขาไหม้ ฉันสั่งให้ไฟลุกบนหัวของเขา” นั่นเป็นสิ่งที่ไม่ฉลาด

บางคนไปไกลจนถึงขั้นศึกษาหนังสือเกี่ยวกับการสาปแช่งเพื่อที่จะเรียนรู้วิธีที่จะสาปแช่งคนอื่น แม้ว่าพระคำจะกล่าวว่า “จงอวยพรแก่คนที่เคี่ยวเข็ญท่าน จงอวยพร อย่าแช่งด่าเลย” (โรม 12:14) ในฐานะคริสเตียน คุณได้รับการทรงเรียกให้เป็นพระพร ยากอบ 3:11-12 กล่าวว่า “บ่อน้ำพุจะมีทั้งน้ำจืดและน้ำเค็มพุ่งออกมาจากช่องเดียวกันได้หรือ? พี่น้องของข้าพเจ้า ต้นมะเดื่อจะออกผลเป็นมะกอกได้หรือ? และเถาองุ่นจะออกผลเป็นมะเดื่อได้หรือ? บ่อน้ำพุเค็มย่อมทำให้เกิดน้ำจืดไม่ได้”

อย่ารู้สึกโกรธจนถึงขั้นที่มีความเคียดแค้นคนอื่น จำไว้ว่าคุณมีลิ้นที่ดีซึ่งพูดการรักษา ชีวิต และความชอบธรรม ดังนั้นจงใช้ลิ้นนั้นในการอวยพรเท่านั้น อย่าให้ความโกรธมามีอำนาจเหนือคุณ คนที่ถูกปกครองด้วยความรู้สึกโกรธไม่สามารถจัดการกับสิทธิอำนาจฝ่ายวิญญาณได้ พวกเขาไม่สามารถใช้พระนามของพระเยซูสำหรับสิ่งที่สูงกว่าในชีวิตได้ เอเฟซัส 4:26 กล่าวว่า ““จะโกรธก็โกรธได้ แต่อย่าทำบาป” อย่าให้ถึงตะวันตกแล้วยังโกรธอยู่”

คุณจะต้องปกครองเหนือความโกรธ เช่นเดียวกับความไม่อดทน ความหงุดหงิดและความเกลียดชัง คุณบังเกิดมาเพื่อที่จะรัก จงปฏิเสธที่จะยอมให้อะไรมาทำให้คุณโกรธและทำสิ่งที่ตรงข้าม แม้ว่าคนเหล่านั้นจะตั้งตัวเป็นศัตรูกับคุณก็ตาม พระคำของพระเยซูนั้น คนเหล่านั้นยังสมควรที่จะได้รับความรัก “แต่เราบอกพวกท่านว่า จงรักศัตรูของท่าน และจงอธิษฐานเพื่อบรรดาคนที่ข่มเหงพวกท่าน” (มัทธิว 5:44)

เราจะต้องรักคนอื่นอย่างไม่มีเงื่อนไขและไม่เห็นแก่ตัวอย่างที่พระคริสต์ทรงรักเรา “เช่นนี้แหละเราจึงรู้จักความรัก โดยที่พระองค์ได้ยอมสละพระชนม์ของพระองค์เพื่อเรา และเราก็ควรจะสละชีวิตของเราเพื่อพี่น้อง” (1 ยอห์น 3:16)

คำอธิษฐาน