“เรารู้ว่าเราได้พ้นจากความตายไปสู่ชีวิตแล้ว ก็เพราะเรารักพี่น้อง ผู้ที่ไม่รักก็ยังอยู่ในความตาย” (1 ยอห์น 3:14)

    การเดินในความรักไม่ใช่ทางเลือกของคริสเตียน และหนึ่งในลักษณะของความรักคือว่าความรักให้อภัย คุณจะต้องยกโทษให้คนอื่นเสมอ ไม่ว่าพวกเขาจะทำอะไรไม่ดีกับคุณ ไม่สำคัญว่าคุณจะเจอกับสิ่งที่ไม่ดีหรือความเกลียดชังขนาดไหนจากคนบางคน คุณมีหน้าที่ที่จะรักและให้อภัยคนที่ทำร้ายหรือข่มเหงคุณ เหมือนอย่างพระเยซู

จินตนาการถึงการตอบสนองของพระองค์ต่อคนที่ตรึงพระองค์ที่กางเขน พระองค์มองดูที่สวรรค์และตรัสว่า “พระบิดาเจ้าข้า ขอทรงยกโทษพวกเขาเพราะเขาไม่รู้ว่ากำลังทำอะไร” (ลูกา 23:34) พระองค์มองข้ามความไม่รู้ของพวกเขาและให้อภัยความผิดของเขา จงไวในการให้อภัย อย่าพูดว่า “แต่สิ่งที่เขาทำมันแย่มาก” ไม่มีความผิดใดที่ไม่สมควรได้รับการให้อภัย พระเยซูพิสูจน์แล้ว

สเทเฟนก็ทำเช่นกัน เมื่ออ่านเรื่องราวของเขา ชาวยิวได้ตั้งข้อหาปลอมโจมตีเขาในการที่เขาประกาศข่าวประเสริฐ และสั่งให้ประหารเขา พระคำกล่าวว่า “ขณะที่พวกเขาเอาหินขว้างสเทเฟนอยู่นั้น… สเทเฟนก็คุกเข่าลงร้องเสียงดังว่า “ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า ขอโปรดอย่าถือโทษพวกเขาเพราะบาปนี้” เมื่อกล่าวอย่างนี้แล้วก็สิ้นใจ” (กิจการ 7:59-60) เขาร้องต่อพระเจ้าที่จะยกโทษคนที่ฆ่าเขา

เมื่อคุณระลึกถึงปีที่ผ่านมา สิ่งหนึ่งที่คุณต้องทำคือให้แน่ใจว่าได้มองดูในชีวิตของคุณและกล่าวด้วยความมั่นใจว่าคุณไม่โกรธเคืองใคร แม้แต่คนที่มีปัญหา ภายใต้สถานการณ์ที่ยากลำบาก ยังควรได้รับความรัก

พระเจ้าต้องการให้คุณรู้ว่าทุกคนมีค่าสำหรับพระองค์ ไม่สำคัญว่าคุณจะรู้สึกอย่างไรเกี่ยวกับพวกเขา ฝึกฝนตัวเองที่จะมีความสัมพันธ์กับคนอื่นด้วยท่าทีนี้ ไม่ตัดสินหรือประนามคนอื่น ตามอย่างพระเยซู พระองค์ตรัสไว้ในมัทธิว 5:44-45 “…จงรักศัตรูของท่าน และจงอธิษฐานเพื่อบรรดาคนที่ข่มเหงพวกท่าน เพื่อว่าพวกท่านจะเป็นบุตรของพระบิดาของท่านผู้สถิตในสวรรค์…”

คำอธิษฐาน