“พระเยซูทรงตอบเขาว่า จงรักองค์พระผู้เป็นเจ้าของท่านด้วยสุดใจของท่านด้วยสุดจิตของท่าน และด้วยสุดความคิดของท่าน” (มัทธิว 22:37)

     เมื่อเราสอนเกี่ยวกับความรักของพระคริสต์ และสอนถึงการที่พระเจ้าไม่ทรงถือโทษบาปของใครคนใดก็ตาม ก็จะมีคนที่ไม่ชอบใจนัก พวกเขากล่าวว่าเรากำลังให้ใบอนุญาตในการทำผิดกับผู้อื่น แต่จะเป็นอย่างนั้นได้อย่างไร? ความรักของพระคริสต์ไม่เคยให้เสรีภาพในการทำบาปแก่ใคร

ความจริงก็คือว่ายิ่งคุณเรียนรู้เกี่ยวกับองค์พระผู้เป็นเจ้ามากเท่าไร คุณก็ยิ่งรักพระองค์มากขึ้นเท่านั้น การรู้จักพระองค์คือการรักพระองค์ และยิ่งคุณรักพระองค์มากขึ้นเท่าไร คุณก็ยิ่งต้องการทำสิ่งที่พระองค์ไม่พอใจน้อยลงเท่านั้น นั่นเป็นข้อเท็จจริง!

ดังนั้นจึงไม่เป็นความจริงที่ว่าความรักของพระคริสต์ทำให้คนต้องการทำผิดโดยไม่ต้องรับผิดชอบอะไร ไม่ใช่! นั่นไม่ใช่ผลของสิ่งนั้น ผลจากความรักของพระเจ้าคือความรักที่มากขึ้น และเพราะคุณรักพระองค์ คุณจึงรักษาพระคำของพระองค์ คุณทำในสิ่งที่พระองค์ต้องการ นั่นคือสิ่งที่พระเยซูตรัสว่า “ถ้าเจ้ารักเรา จงรักษาถ้อยคำของเรา…”

สิ่งที่พิสูจน์ความรักของคุณคือการรักษาพระคำของพระองค์ และพระคำของพระองค์ทำให้คุณงดเว้นจากบาป โรม 6:1-2 กล่าวว่า “…เราจะอยู่ในบาปต่อไปเพื่อให้พระคุณเพิ่มทวีขึ้นหรือ? เปล่าเลย เราที่ตายต่อบาปแล้วจะมีชีวิตในบาปต่อไปได้อย่างไร?” เราฉวยโอกาสจากพระคุณและความรักของพระองค์ แต่ไม่ใช่เพื่อต่อต้านพระองค์

จงระลึกเสมอว่าไม่มีใครรู้จักพระเยซูโดยไม่ได้รักพระองค์ ถ้าคุณรู้จักพระองค์อย่างแท้จริง คุณจะรักพระองค์ พระคัมภีร์กล่าวว่าเรารักพระองค์ เพราะพระองค์ทรงรักเราก่อน และเรารู้ว่าพระองค์ทรงรักเราจากข้อความที่มาถึงเรา และเราได้รับข้อความนั้นและเข้ามามีสามัคคีธรรมกับพระองค์ เมื่อคุณอยู่ในสามัคคีธรรมกับพระองค์แล้ว ทุกสิ่งที่คุณอยากทำก็คือรักพระองค์และทำให้พระองค์พอพระทัย คุณต้องการให้พระองค์เป็นที่หนึ่งในชีวิตของคุณ นั่นเป็นผลที่จำเป็นของความรัก ไม่มีสิ่งใดที่ทำให้พระบิดาพอพระทัยมากกว่าความรักแท้ที่คุณมีต่อพระเยซูคริสต์

คำอธิษฐาน