…พระเจ้าตรัสดังนี้แก่ท่านทั้งหลายว่า อย่ากลัวเลย และอย่าท้อถอยด้วยคนหมู่มหึมานี้เลย เพราะว่าการสงครามนั้นไม่ใช่ของท่าน แต่เป็นของพระเจ้า (2 พงศาวดาร 20:15)

     ใน 2 พงศาวดาร 20 เราได้อ่านถึงบางสิ่งที่ดลใจให้กษัตริย์เยโฮชาฟัททำ เมื่อยูดาห์ถูกประเทศที่เป็นศัตรูล้อมเอาไว้ เขาและกองทัพของยูดาห์มีจำนวนน้อยกว่าอย่างสิ้นเชิง และด้วยถ้อยคำของเขาเองเขายอมรับถึงความอ่อนแอของยูดาห์ แต่ก็ไม่ได้หยุดที่จะแสวงหาความช่วยเหลือจากองค์พระผู้เป็นเจ้าก่อน เขาอธิษฐานว่า “ข้าแต่พระเจ้าของข้าพระองค์ พระองค์จะไม่ทรงกระทำการพิพากษาเหนือเขาหรือ? เพราะว่าข้าพระองค์ทั้งหลายไม่มีฤทธิ์ที่จะต่อสู้คนหมู่มหึมานี้ ซึ่งกำลังมาต่อสู้กับข้าพระองค์ทั้งหลาย ข้าพระองค์ทั้งหลายไม่ทราบว่าจะกระทำประการใด แต่ดวงตาของข้าพระองค์ทั้งหลายเพ่งที่พระองค์” (2 พงศาวดาร 20:12)

หลังจากนั้นในข้อ 14-17 บอกเราถึงบางสิ่งที่สวยงาม พระวจนะกล่าวว่า “และพระวิญญาณของพระเจ้าเสด็จมาสถิตกับยาฮาซีเอล บุตรเศคาริยาห์…และเขาได้พูดว่า… พระเจ้าตรัสดังนี้แก่ท่านทั้งหลายว่า อย่ากลัวเลยและอย่าท้อถอยด้วยคนหมู่มหึมานี้เลย เพราะว่าการสงครามนั้นไม่ใช่ของท่านแต่เป็นของพระเจ้า พรุ่งนี้เช้าจงลงไปต่อสู้กับเขา…ไม่จำเป็นที่ท่านจะต้องสู้รบในสงครามครั้งนี้ โอ ยูดาห์ และเยรูซาเล็ม จงเข้าประจำที่ ยืนนิ่งอยู่ และดูชัยชนะของพระเจ้าเพื่อท่าน อย่ากลัวเลย อย่าท้อถอย พรุ่งนี้ จงออกไปสู้กับเขา และพระเจ้าทรงสถิตอยู่กับท่าน”

นั่นคือ ถ้อยคำแห่งการเล้าโลมใจ และการรับรองขององค์พระผู้เป็นเจ้าที่ให้แก่เยโฮชาฟัท แต่จงสังเกตดูสิ่งต่อมาที่เยโฮชาฟัททำ ในการเตรียมตัวที่จะเผชิญหน้ากับทหารฝ่ายศัตรูที่รุกรานเข้ามา เขาเลือกนักร้องไว้ร้องถวายแด่พระเจ้า เพื่อสรรเสริญความงดงามแห่งความบริสุทธิ์ของพระองค์ โดยร้องว่า “จงถวายโมทนาแด่พระเจ้า เพราะความรักมั่นคงของพระองค์ดำรงอยู่เป็นนิตย์” (2 พงศาวดาร 20:21) นี่คือ บทเพลงแห่งชัยชนะ

ขณะที่พวกเขาร้องเพลง และเดินทัพเข้าหาค่ายของศัตรู พระคัมภีร์ประกาศว่า “พระเจ้าทรงจัดกองซุ่มคอยต่อสู้กับคนอัมโมน โมอับ และชาวภูเขาเสอีร์ ผู้ได้เข้ามาต่อสู้กับยูดาห์ ดังนั้น เขาทั้งหลายจึงแตกพ่ายไป” (2 พงศาวดาร 20:22) เมื่อถึงเวลาที่กองทัพมาถึงจากด้านหลังของพวกนักร้อง กองทัพทั้งหมดของศัตรูก็ได้ทำลายตนเองเสร็จแล้ว เยโฮชาฟัท กับกองทัพของเขาก็เพียงแค่เก็บเอาของริบ โดยไม่ต้องต่อสู้เลย! นี่เป็นยุทธวิถีที่ผิดปกติ และมีไว้เพื่อให้เราได้เรียนรู้

ในขณะที่เผชิญหน้ากับสถานการณ์ที่น่ากลัว เพลงแห่งการนมัสการ และการสรรเสริญของเราทำให้ปฏิปักษ์พ่ายแพ้ไป ไม่สำคัญว่าคุณจะคิดว่าการท้าทายนั้นรุนแรงมากขนาดไหน จงสรรเสริญ และนมัสการพระองค์จากจุดยืนแห่งชัยชนะ ไม่ต้องคำนึงถึงปฏิปักษ์ และความทุกข์ยากลำบาก อย่ายอมแพ้! จงร้องบทเพลงแห่งชัยชนะ
คำอธิษฐาน