“เพราะฉะนั้น ข้าพเจ้าผู้เป็นนักโทษโดยเห็นแก่องค์พระผู้เป็นเจ้า ขอวิงวอนพวกท่านให้ดำเนินชีวิตสมกับการทรงเรียกที่ท่านได้รับการทรงเรียกมานั้น คือจงถ่อมใจและมีความสุภาพอ่อนโยนอยู่เสมอ จงอดทน จงอดกลั้นต่อกันและกันด้วยความรัก” (เอเฟซัส 4:1-2)

     คำว่า “การทรงเรียก” ในข้อพระคัมภีร์ตอนเริ่มต้นของเราหมายถึงการเรียก เมื่อคุณมาถึงพระคริสต์ คุณตอบสนองการเรียกนั้น เป็นการเรียกที่บริสุทธ์และสูงส่ง คุณได้ถูกแยกออกจากโลกนี้มาถึงพระคริสต์ นั่นคือเหตุผลที่คริสตจักรถูกเรียกว่า “ผู้ที่ถูกเรียกออกมา”

ผ่านทางอัครทูตเปาโลตอนนี้พระวิญญาณเตือนให้คุณดำเนินชีวิตสมควรกับการทรงเรียกของคุณในพระคริสต์ คุณจะดำเนินชีวิตในแบบที่เหมาะสมกับการที่พระเจ้าได้ทรงเลือกให้คุณเป็นของพระองค์เอง กล่าวอีกนัยหนึ่งก็คือจงดำเนินชีวิตเหมือนคริสเตียน!

คริสเตียนคือใคร? เขาเป็นผู้ที่มีพระคริสต์สถิตอยู่! คุณจะต้องเดินในความสว่างแห่งความจริงนี้ คุณไม่ได้กำลัง “ดำเนินชีวิตอย่างสมควร” กับการทรงเรียกของพระองค์ต่อชีวิตของคุณ ถ้าคุณยอมให้ทำความบาป ความเจ็บป่วย หรือความล้มเหลวในชีวิตของคุณ คุณต้องพูดว่า “ไม่” กับสิ่งเหล่านี้และกับการงานทั้งหมดของมาร

ถ้าคุณกำลังประสบกับความท้าทายในด้านสุขภาพหรือด้านอื่นๆ ในชีวิตของคุณในวันนี้ คุณไม่ได้ต้องการคำอธิษฐาน เพียงแค่พูดว่า “ไม่” กับมารและการงานของมันในชีวิตของคุณ จงยืนกรานว่าชีวิตของคุณนั้นมีไว้เพื่อพระสิริของพระเจ้าและรักษาถ้อยคำแห่งความเชื่อของคุณไว้

พระคัมภีร์กล่าวว่า “เพื่อการสื่อสารของความเชื่อของคุณจะเกิดผลโดยการรับรู้ถึงทุกสิ่งที่อยู่ในตัวคุณในพระเยซูคริสต์” (ฟีเลโมน 1:6) จงรับรู้ถึงชีวิตของพระคริสต์ในตัวคุณและการทรงเรียกของพระองค์ในชีวิตของคุณ 2 เธสะโลนิกา 1:11-12 กล่าวว่า “เพราะเหตุนี้ เราจึงอธิษฐานเพื่อพวกท่านเสมอ ขอพระเจ้าของเราทรงให้ท่านเป็นผู้ที่สมควรแก่การทรงเรียกนั้น และขอพระองค์ทรงให้ความตั้งใจดีทุกประการ และกิจการแห่งความเชื่อทุกอย่างสำเร็จด้วยฤทธิ์เดชของพระองค์” ฮาเลลูยา!

คำอธิษฐาน