“และเราทุกคนมีของประทานต่างกัน ตามพระคุณที่ประทานแก่เรา คือถ้าของประทานเป็นการเผยพระวจนะ ก็จงเผยตามกำลังของความเชื่อ” (โรม 12:6)

     การเข้าใจของประทานของการเผยพระวจนะและวิธีการเป็นสิ่งที่สำคัญมาก เพื่อที่เราจะสามารถใช้ได้อย่างถูกต้อง บ่อยครั้งที่การเผยพระวจนะเป็นการพูดด้วยความเชื่อ การพูดด้วยความเชื่อคือการป่าวประกาศถ้อยคำที่จะเกิดขึ้นหรือที่คุณปรารถนาให้เกิดขึ้น

อย่างไรก็ตามคุณไม่สามารถใช้เพียงแค่ระดับของการป่าวประกาศถ้อยคำแห่งความเชื่อเพื่อเปลี่ยนวิถีของชาติ เมือง ครอบครัว หรือชีวิตของบุคคลอื่น คุณต้องรู้น้ำพระทัยของพระเจ้าและทิศทางของพระวิญญาณเพื่อกล่าวถ้อยคำที่สอดคล้องกับพระวิญญาณของพระเจ้าเพื่อที่จะทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงที่สอดคล้องกับน้ำพระทัยของพระองค์

สิ่งนี้หมายความว่าของประทานแห่งการเผยพระวจนะต้องดำเนินการผ่านการเปิดเผยสำแดง ไม่ใช่แค่ผ่านถ้อยแห่งความเชื่อของคุณเท่านั้น ยกตัวอย่างเช่น คุณอาจอยู่ในการประชุมคำอธิษฐานที่ผู้ประสานงานการอธิษฐานได้รับการทรงนำโดยพระวิญญาณให้กล่าวว่า “จงเผยพระวจนะแก่ประเทศของคุณ” ผลก็คือหลังจากนั้นคุณก็เริ่มพูดถ้อยคำแห่งการเผยพระวจนะ นั่นคือสิ่งที่คุณปรารถนาที่จะเห็นในประเทศของคุณ

อย่างไรก็ตามเพียงเพราะว่าคุณทำตามและเผยพระวจนะตามคำแนะนำไม่จำเป็นต้องหมายความว่าคุณพูดถึงความคิดของพระเจ้าเกี่ยวกับประเทศของคุณในช่วงเวลานั้นอย่างถูกต้อง ถ้อยคำที่คุณพูดอาจไม่สอดคล้องกับการเปิดเผยสำแดงของพระเจ้า

นี่แสดงให้เห็นว่าคุณไม่สามารถอยู่กับการเผยพระวจนะในส่วนของคำทำนายเท่านั้น คุณต้องการส่วนที่เปิดเผยสำแดงด้วย คุณต้องรู้ความคิดของพระเจ้า เมื่อคุณรู้ คุณจะรู้ว่าจะพูดอะไรและไม่อยู่คนละฝั่งกับพระองค์

นี่คือเหตุผลที่เราอธิษฐานในพระวิญญาณมาก เมื่อเราอธิษฐานในพระวิญญาณ วิญญาณของเราจะเปิดกว้างขึ้นเพื่อให้พระปัญญาของพระเจ้าไหลเวียนอยู่ภายในเราและนำทางเราในการเลือกใช้คำพูดที่เหมาะสม

นอกจากนี้การศึกษาพระคัมภีร์ก็มีบทบาทที่สำคัญเช่นกัน ขณะที่คุณศึกษาและใคร่ครวญพระคัมภีร์ วิญญาณของคุณก็เต็มไปด้วยความสว่าง นั่นคือคุณรู้แจ้งถึงแผนการและวัตถุประสงค์ของพระเจ้าซึ่งทำให้คุณสามารถอธิษฐานและเผยพระวจนะตามน้ำพระทัยของพระองค์ ฮาเลลูยา!

คำอธิษฐาน