ข้าพเจ้าต้องการให้คุณสังเกตประโยคในข้อพระคำตอนต้น พระคำกล่าวว่า “มนุษย์ดินคนนั้นเป็นอย่างไร มนุษย์ดินทั้งหลายก็เป็นอย่างนั้น…” ในตอนนี้มนุษย์ดินคนนั้นเป็นประโยคในอดีตหมายถึงอาดัม แต่มนุษย์ดินทั้งหลายคือคนที่ยังไม่บังเกิดใหม่ที่เกิดมาหลังจากอาดัมนั้น ก็เป็นเหมือนอาดัมด้วย นั่นคือเป็นคนบาป

ส่วนที่สองของข้อพระคำกล่าวว่า “…มนุษย์สวรรค์คนนั้นเป็นอย่างไร มนุษย์สวรรค์ทั้งหลายก็เป็นอย่างนั้น” อีกครั้งในตอนนี้ได้พูดถึงพระเยซู ในขณะที่อยู่บนโลก พระเยซูประกาศอย่างกล้าหาญว่า “เรามาจากเบื้องบน (ยอห์น 8:23) แม้ว่าพระองค์จะบังเกิดที่เมืองเบธเลเฮม ให้เข้าใจว่าพระองค์ได้กลายเป็นอาดัมคนที่สองและคนสุดท้าย ไม่ใช่ตอนที่พระองค์บังเกิดในเมืองเบธเลเฮม แต่ตอนที่พระองค์เป็นขึ้นจากความตาย นั่นคือตอนที่พระองค์ได้บังเกิดใหม่ และได้กลายเป็นอันดับแรกในท่ามกลางผู้ที่ถูกสร้างใหม่ ดังนั้น พระเยซู “ทรงเป็น…” แต่อาดัม “เคยเป็น…!” ถ้าคุณบังเกิดใหม่ คุณเกิดจากมนุษย์จากสวรรค์ นั่นก็คือพระเยซูคริสต์

คุณอาจเคยได้ยินคนกล่าวว่า “ฉันว่ามนุษย์มาจากอาดัม?” พวกเขาหมายถึงอาดัมในสวนเอเดน เพราะว่าจุดกำเนิดของพวกเขา เราไม่เคยพูดเช่นนั้นในฐานะผู้ที่บังเกิดใหม่แล้ว เพราะว่าเรามาจากสวรรค์ คุณต้องรู้ว่าคุณเป็นใคร และประกาศออกมา โมเสสกล่าวกับพระเจ้าว่า “พระองค์จะให้ข้าพระองค์บอกว่าใครเป็นผู้ใช้ข้าพระองค์ไป?” พระเจ้าตอบว่า “เราเป็นซึ่งเราเป็น” (อพยพ 3:14) พระองค์ไม่ได้ตรัสว่า “เราไม่รู้ว่าเราเป็นผู้ใด” พระองค์ตรัสว่า “บอกพวกเขาว่า พระองค์ผู้ทรงนามว่าเราเป็น ได้ส่งเจ้าไป” ในลักษณะเดียวกันนั้น จงกล้าประกาศว่าคุณเป็นผู้ใด และคุณมาจากไหน คุณคือมนุษย์-พระเจ้า ที่มาจากสวรรค์ ฮาเลลูยา!

แม้ว่าตอนนี้ ประกาศว่า “ฉันมาจากสวรรค์ เกิดจากพระคำและพระวิญญาณของพระเจ้า!” คุณไม่สามารถกล่าวเช่นนี้ได้โดยปราศจากการเจิมที่ถูกเร้าใจในวิญญาณของคุณได้! การประกาศเช่นนี้ทำให้ความคิดของความอ่อนแอและความเป็นไปไม่ได้ถูกทำให้หมดพลังไป อย่าพูดเหมือนคนในโลกนี้เพราะว่าคุณมาจากสวรรค์ คุณไม่ใช่คนธรรมดา “แต่เราเป็นพลเมืองแห่งสวรรค์ และเรารอคอยผู้ช่วยให้รอดจากสวรรค์คือพระเยซูคริสต์องค์พระผู้เป็นเจ้า” (ฟีลิปปี 3:20)

ถ้อยคำแห่งความเชื่อ