“ฉะนั้นขอให้เราเข้ามาถึงพระที่นั่งแห่งพระคุณด้วยความกล้า เพื่อเราจะได้รับพระเมตตา และจะพบพระคุณที่ช่วยเราในยามต้องการ” (ฮีบรู 4:16)

     ในลูกา 18:9-14 พระเยซูเจ้าเล่าคำอุปมาเรื่องฟาริสีที่หมกมุ่นอยู่กับคุณธรรมและ “ความเคร่งศาสนา” ของตนเองตรงข้ามกับคนเก็บภาษีที่ทูลขอความเมตตาจากพระเจ้า ฟาริสีคนนั้นผู้เย่อหยิ่งในความชอบธรรมของตนเองกล่าวกับพระเจ้าว่า “…ข้าพระองค์ขอบพระคุณพระองค์ที่ข้าพระองค์ไม่เหมือนคนอื่นที่เป็นคนฉ้อโกง เป็นคนอธรรม และเป็นคนล่วงประเวณี และไม่เหมือนคนเก็บภาษีคนนี้ ข้าพระองค์ถืออดอาหารสองวันต่อสัปดาห์ และสิ่งสารพัดที่ข้าพระองค์หาได้ ข้าพระองค์ก็เอาทศางค์มาถวายเสมอ”

อย่างไรก็ตามคนเก็บภาษีนั้นรู้สึกไม่มีคุณสมบัติที่จะยืนอยู่ในการทรงสถิตของพระเจ้าได้กล่าวว่า “ข้าแต่พระเจ้า ขอทรงเมตตาแก่ข้าพระองค์ผู้เป็นคนบาปเถิด” ในคำพูดขององค์เจ้านาย คนเก็บภาษีคนนี้ก็ออกไปโดยถูกนับว่าเป็นคนชอบธรรมในขณะที่ฟาริสีคนนั้นถูกกล่าวโทษในความเย่อหยิ่งของเขา แต่พระเยซูทรงสอนเรื่องนี้กับใคร?กับคนยิว พระองค์กำลังสอนพวกเขาว่าอย่าไว้วางใจในความชอบธรรมของตนเอง พระองค์กำลังสอนพวกเขาให้ถ่อมใจในการอธิษฐาน

ทุกวันนี้มีคริสเตียนที่อ้างถึงคำอุปมานี้อธิษฐานด้วยทัศนคติของขอทานด้วยการกล่าวโทษตนเองต่อพระพักตร์พระบิดา แต่พระเจ้าไม่ได้ต้องการเช่นนั้น
คนเก็บภาษีนั้นอธิษฐานแบบนั้น เพราะว่าเขาดำเนินชีวิตอยู่ภายใต้พันธสัญญาเดิม พระเยซูยังไม่ได้ทำให้งานแห่งความรอดสำเร็จ เดี๋ยวนี้ที่พระองค์ทำให้สำเร็จแล้ว เรากล้าหาญและมั่นใจต่อพระบิดาบนสวรรค์ของเรา การเสียสละแทนเราของพระองค์ประทานความชอบธรรมให้แก่เรา ดังนั้นเราจึงกล้าหาญและไม่ละอายต่อพระพักตร์พระองค์ด้วยความรัก

ดังนั้นอย่าอธิษฐานว่า “ได้โปรดเถิดพระบิดา ข้าพระองค์รู้ว่าข้าพระองค์ไม่มีคุณสมบัติที่จะได้รับพระพรที่ข้าพระองค์กำลังขอ แต่ขอเมตตาต่อข้าพระองค์ด้วย องค์พระผู้เป็นเจ้า” ไม่! พระองค์ได้ทรงเมตตาคุณแล้วและได้อวยพระพรให้แก่คุณด้วยพระพรฝ่ายวิญญาณทุกประการในสวรรคสถานในพระเยซูคริสต์ (เอเฟซัส 1:3) หนึ่งในพระพรเหล่านั้นก็คือความชอบธรรมซึ่งทำให้คุณมีความสามารถยืนในการทรงสถิตของพระเจ้าได้โดยไม่รู้สึกผิด กลัว ถูกกล่าวโทษ หรือต่ำต้อย คุณสามารถพูดคุยกับพระเจ้าได้โดยตรงและสามัคคีธรรมกับพระองค์ด้วยความรัก เพราะว่าพระองค์ทรงเป็นพระบิดาในสวรรค์ที่ทรงรักและทรงพระคุณของคุณ ฮาเลลูยา!

พระเยซูเจ้าคือความสามารถของเราที่จะยืนอยู่ในการทรงสถิตของพระเจ้าได้โดยปราศจากความกลัว เพราะว่าพระองค์ทรงเป็นความชอบธรรมของเรา (1 โครินธ์ 1:30) พระองค์ทรงประทานให้เรามีสิทธิ์ที่จะกล้าหาญในการทรงสถิตของพระเจ้า ดังนั้นอย่าอธิษฐานแบบคนที่ไม่มีคุณสมบัติที่จะอยู่ในการทรงสถิตของพระองค์ จงกล้าหาญ

จงสังเกตข้อพระคัมภีร์ตอนเริ่มต้นของเราอีกครั้ง ซึ่งบอกว่า “ได้รับพระเมตตา” ไม่ใช่ “ขอพระเมตตา” ซึ่งหมายความว่าคว้าเอาไว้! ไม่ว่าคุณจะต้องการอะไรพระเมตตาของพระองค์ก็จัดเตรียมไว้แล้ว ดังนั้นจงยื่นมือออกไปอย่างกล้าหาญและรับเอาไว้! ขอพระสิริจงแด่พระเจ้า!

ถ้อยคำแห่งความเชื่อ